تقوا کمیتـش بی‌حضورت لنگ مانده            از این جهان آقا فـقـط نیـرنگ مانده

شوق ظهورت نیست در رأس دعاها            اما به ظاهـر ندبـه‌ها پُـر رنگ مانده

خالیست جای بـندگـان وقت مناجات            ادعـیه رفـتـه جـای آن آهـنگ مانـده

بر یـازده معـصوم دنـیا ظـلـم را دید            بر صفحـه تاریخ ما این نـنگ مانده

امروز هم دعـوا سَر نام عـلی هست            آقـا نیا اینجـا هـنوز این جـنگ مانده

ای ریـســمـان آمـده از سـمـت بــالا            چیزی ندارم در بَر اما، چـنگ مانده

باید به خود آیم که دیگر می‌شود دیر            چون تا ظهـور یار وقتی تنگ مانده